Skyrdagur

Ég átti einu sinni vin sem var ekkert allt of flinkur í stafsetningu. En hann var trúaður, og fékk sér þess vegna alltaf skyr fimmtudaginn fyrir páska; á skírdag, skyrdag, eins og hann hélt . . .

Það var tilviljun en við borðuðum reyndar skyrtertu í eftirrétt í kvöld. Hún var góð, enda heimalöguð.